dopełniacz podmiotowy

Słownik języka polskiego PWN*

dopełniacz podmiotowy «dopełniacz oznaczający sprawcę czynności lub nosiciela cechy wyrażonej przez rzeczownik określany, np. praca człowieka, błękit nieba»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego